《活出最精彩的您》I Hidupilah Hidupmu yang Lebih Menarik

《活出最精彩的您》

            您好，我叫张旋霖。这份见证虽然简单，但绝对是一份值得您读完后反复思索及细嚼的。我是从一个虔诚的佛教徒家庭成长的，后来在我14岁时开始读圣经而经历生命的转折而信耶稣的。

            在我还未接受耶稣前，我带着反叛及火爆的性格，常与家人及朋友格格不入和争执，导致许多人难与我相处。我对我个人的未来和目标毫无盼望，缺乏安全感、心灵的平安和快乐。拿个例子说，我很怕黑暗，尤其是在华人农历七月半（饿鬼节）的晚上不敢出门。犹记得小时候，我听了许多鬼故事，所以很怕饿鬼会出来把我抓来吃掉。很多长辈们都对我摇头，认为我是一个无药可救的人。

            犹记得，我是在11岁时听到父亲的朋友传讲耶稣的信息。当时，我把基督教当做是洋教。来到教会时，我的第一个念头是教会的聚会是何时结束的。（一个字，闷！我宁愿在家玩电脑游戏。）有一晚，我对自己透彻地失望（整天与他人争执与打架，尽受他人鄙视及嘲笑）。对于过去的生命经历、自己的言行举止、生命的未来及目标，我坐着不断反复思考和检讨，拿起圣经来阅读几个小时（父亲的朋友赠送）。

            “我未将你造在腹中，我晓得你；你未出母胎，我已分别你为圣；我已派你作列国的先知。”（耶利米书 1:5）

            读到这时，我仿佛听到有声音告诉我的内心。这声音告诉我，不管我是多么的恶劣，上帝创造了我属于自己的独特、性质及才能。在这个世界，没有人能取代我的存在。就在那晚，我悔改并把自己的生命交给耶稣。

            几天后，有个同学无缘无故地给了我一记耳光，把我踢到在地。我很愤怒，但我不知道我何时有强烈地理性及冷静忍了下来和控制自己的情绪，我并没有像以前那样地还手打了起来。我把这件事情告诉老师，把公正地审判交给了校方。之后，我发现我开始对于人、事物及环境敏锐了，心里不再对黑暗和饿鬼节害怕，心里充满了安全感、平安和快乐。我对我未来的盼望及目标有寄托，不再疑神疑鬼了。

            在中四及中五时，我当上了学生基督团契的主席。当我中六时，我获得许多人的信任及支持，成为了四个不同团体的主席、担任另一个团体的副主席及财政。同时，我也担任了教会的少年团主席。在大学深造时，我也在不同的团体担任了许多不同的职位。我也曾代表大学担任了数次的辩论评审（我是在大学时学辩论的）。

        耶稣基督不仅改变了我的生命、性格及给了我生命的盼望，祂让我的生命活得多姿多彩。祂使我得着生命的智慧，更教导了我如何做人，与其他人相处。祂丰富了我生命的历练，让我更有智慧。把一切的荣耀归于神！阿门！

Hidupilah Hidupmu yang Lebih Menarik

            Apa khabar, sekalian? Nama saya Isaac. Walaupun kehidupan peribadi saya biasa-biasa sahaja, tetapi kesaksian peribadi ini merupakan sesuatu yang membuat anda berfikir dengan mengambil masa yang panjang selepas membaca kesaksian peribadi ini. Sebenarnya, saya berasal daripada keluarga yng kuat menganuti Buddha, saya mempercayai Tuhan Yesus apabila saya berumur 14 tahun.

            Sebelum saya menerima Tuhan Yesus sebagai penyelamat peribadi, saya bersikap memberontak dan panas baran. Saya sering mempunyai konflik dan bertikam lidah dengan rakan sebaya serta ahli keluarga, fenomena ini menyebabkan ramai orang susah bergaul dengan saya. Maka saya tidak mempunyai harapan dan sasaran hidup terhadap masa depan saya, kurang mempunyai keyakinan terhadap keselamatan, jiwa saya tiada damai dan suka cita. Sebagai contoh, saya sangat takut keluar pada waktu malam. Hal ini demikian, saya sering mendengar banyak cerita hantu semasa saya kecil, maka saya amat takut bahawa hantu lapar akan keluar dan makan saya. Ramai generasi tua di persekitaran saya mengatakan saya tidak dapat diubati dari segi perangai dan sikap.

            Saya masih ingat bahawa semasa saya berumur 11 tahun, rakan bapa saya pernah mengongsikan mesei tentang Yesus. Pada masa itu, saya menganggap bahawa agama Kristian sebagai agama barat. Semasa saya pergi ke gereja, fikiran pertama saya adalah bila kebaktian ini akan tamat. (Satu perkataan, bosan! Lebih baik saya bermain permainan komputer di rumah.) Pada suatu malam, saya bergaduh dan berlawan dengan orang lain, saya telah dipandang hina dan diejek oleh orang lain. Saya duduk dan berfikir tentang pengalaman hidup saya yang lama, tingkah laku diri sendiri, serta harapan dan sasaran hidup masa depan saya. Lalu saya mengambil Al-Kitab dan membaca buku itu dengan beberapa jam (Al-Kitab itu telah dihantar oleh rakan bapa saya).

            “Sebelum Aku membentuk engkau dalam Rahim ibumu, Aku telah mengenal engkau, dan sebelum engkau keluar dari kandungan, Aku telah menguduskan engkau, Aku telah menetapkan engkau menjadi nabi bagi bangsa-bangsa.” (Yeremia 1:5)

            Setelah beberapa hari, seorang murid menampar dan menendang saya tanpa sebab. Pada masa itu, saya berasa amat marah tetapi saya tidak tahu bila saya mempunyai rasional yang kuat, tenang , bersabar dan mengawal emosi saya. Tetapi saya tidak melawan balik seperti sebelumnya. Maka saya melaporkan peristiwa itu kepada cikgu lalu menyerahkan penghakiman yang adil kepada pihak sekolah. Selepas itu, saya mendapati bahawa saya mula sensitif terhadap peristiwa, manusia dan persekitaran. Sebagai tamsilan, saya tidak takut akan kegelapan dan perayaan ‘Hantu Lapar’, hati saya dipenuhi dengan keyakinan terhadap keselamatan, jiwa saya penuh dengan damai dan suka cita. Tambahan pula, saya mempunyai harapan dan sasaran hidup terhadap masa depan saya. Saya tidak lagi mempercayai perkara-perkara yang tahyul.

            Semasa saya tingkatan empat dan lima, saya telah menjadi Pengerusi Persekutuan Kristian. Apabila saya tingkatan enam, saya telah dipercayai dan disokong oleh ramai orang, saya memegang posisi empat Pengerusi dalam beberapa organisasi yang berbeza. Saya juga memegang jawatan sebagai Naib Pengerusi dan Bendahari dalam dua organisasi yang lain. Selain itu, saya telah menjadi Pengerusi Persekutuan Muda-mudi di gereja saya, Sewaktu saya melanjutkan pelajaran saya di universiti, saya memegang posisi yang berbeza dalam organisasi yang berbeza. Sementelahan pula, saya pernah mewakili universiti saya beberapa kali sebagai hakim debat (Saya mula belajar perbahasan semasa saya melanjutkan pelajaran di universiti).

            Tuhan Yesus bukan sahaja mengubah kehidupan dan sikap saya, Yesus telah memberikan saya harapan, Dia telah menjadikan hidup saya lebih menarik dan ke tahap yang maksima. Dia telah memberikan saya hikmat, Dia telah mengajar saya bagaimana menjadi seorang yang berperikemanusiaan dan bergaul dengan orang lain. Di samping itu, Dia telah memperkayakan hidup saya dengan pengalaman yang berbeza, saya telah bertumbuh menjadi seorang yang bijaksana. Segala kemuliaan kepada Tuhan! Amin!